قرآن کریم اصیل ترین متن اسلام و دلیل جاودانه رسالت پیامبر(ص) و پیش فرض بینش ها و گرایش های دینی مسلمانان است. از سویی اسامی و اوصاف گوناگون و ذوابعاد قرآن هر یک بیانگر زاویه ای از معارف عمیق قرآن و نشئه ای از نشأت رسالت پیامبر(ص) بوده که به نوبه خود رهروان را به مرتبه ای از حقایق و آموزه های قرآن رهنمون می شود.پرسش اساسی پژوهش نوآورانه حاضر که به روش توصیفی، تحلیلی و بنیادین نگارش یافته، چیستی اعجاز توأمانی تیسیر و تثقیل قرآن کریم از منظر دو تفسیر المیزان و تسنیم است: دستاورد مقاله آن است که توأمانی در وصف «آسانی، روانی، نظری و دلپذیری معارف قرآن» با « تثقیل و گرانباریش» یکی از وجوه اعجاز قرآن است؛ همچنین آمیختن مسائل حکمت نظری و عملی و تحول سخن از نیست به نکن؛ آمیزش جهان بینی با تربیت و تذکر و «هست» با « نباید»؛ تجمیع نورانیت آیات قرآن با ژرف بودن آن و انحصار دانش تام قرآن به معصومان؛ پیوند ناگسستنی همه مراحل قرآن در سیر نزول از کتاب مکنون تا مرتبه عربی مبین، همگی شواهدی از اعجاز توأمانی تیسیر و تثقیل قرآن است؛ چنانکه اقتضای شدت و ضعف نورانیت آیات قرآن، سهل و اسهل بودن و ثقیل و اثقل بودن همزمان معارف آن است که به نوبه خود شاهدی بر اعجاز توأمانی است.