باورها و اعتقادات مذهبی بخش جدایی ناپذیر از زندگی کودکان و نوجوانان است. ارائه و انتقال درست و خلاقانه باورها به مخاطبان کودک، یکی از مهم ترین مسایل مطرح شده در میان مسئولان و منتقدان تعلیم و تربیت است. زبان قصه و داستان ابزار مناسبی برای پیوند کودکان با مباحث اعتقادی و مذهبی است. تولید آثار داستانی دینی- مذهبی با ساختار مناسب و خلاقانه تاثیر زیادی در نهادینه کردن باورهای دینی در کودکان دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی بازتاب باورها و اعتقادات مذهبی در داستان های منتخب کودک و پاسخ به این پرسش هاست که داستان ها تا چه اندازه توانسته اند باروها و اعتقادات مذهبی را به کودکان انتقال دهند؟ و کدام باورها و اعتقادات بیشترین انعکاس و بازتاب را در داستان ها داشته اند؟ روش تحقیق، تحلیل محتوا و شیوه ی گردآوری اطلاعات به صورت بررسی اسناد کتابخانه ای است. نتایج پژوهش نشان داد که ارائه آداب دینی و باورهای مذهبی (نذری دادن، قربانی، کبوترحرم، بسم ا...الرحمن الرحیم الحمدلله گفتن موقع غذاخوردن، انشاالله گفتن و...) از سوی نویسندگان کودک در داستان های بررسی شده متناسب با نیازهای کودکان است و نمود بسیاری داشته؛ اما همچنان تنوع باورها کم است.
پژوهشنامه فرهنگ و معارف دینی