نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانش آموخته دکترای مدرسی معارف اسلامی، تاریخ تمدن اسلامی دانشگاه تهران
2 دانشجوی دکتری مذاهب فقهی
3 دانشیار پژوهشکده فرهنگ و علوم اسلامی
4 دانشجوی دکترای مذاهب فقهی دانشگاه ادیان و مذاهب
چکیده
در کلام و اصول دین «اهل سنّت و جماعت» از ابوالحسن علی بن اسماعیل اشعری پیروی می کنند اما امامیه در کلام از روش استدلال عقلی پیروی میکنند و برای تفکر عقلانی اهمیت بسیار قائل است، با تفکر اشعری که اصالت را از عقل گرفته و آن را تابع ظواهر الفاظ می کرد، مخالف و مغایر است. اصولاً طرح بحثهای عقلی عمیق در معارف امامیه اولین بار توسط علیعلیهالسلام در خطبه و دعوات و مذاکرات آن حضرت مطرح شد. به همین خاطر مباحث کلامی در احادیث شیعه بر پایه دقیق ترین روش عقلی و برهانی مورد تحقیق قرار گرفته و بدین جهت احادیث شیعه در زمینه معارف دینی، از اصیل ترین منابع متکلمان و حکیمان امامیه به شمار میرود.بنابراین کلام شیعه از طرفی از بطن حدیث شیعه بر میخیزد و از طرف دیگر با فلسفه شیعه آمیخته است.همین مشرب کلامی باعث تفاوتهایی در مسائل کلامی شد.در تحقیق حاضر که به روش تحلیلی توصیفی و کتابخانه ای به انجام رسیده است به بررسی مبانی کلامی در سنت پرداخته می شود که نتایج حاصله از این تحقیق نیز بدین ترتیب بوده که اختلاف در بحث خلافت و امامت یکی از مهمترین اختلافات بین شیعه و سنی که خود منجر به تفاوتهای دیگر در این دو مذهب شده، بحث خلافت و امامت است.
کلیدواژهها
موضوعات